അല്പവിശ്വാസം

കാറ്റിലെൻ ജീവിതത്തോണി ഉലഞ്ഞു
അലമാല അതിനും മേലേ ഉയർന്നു
അമരത്തു കർത്താവുറങ്ങുന്നതറിയാതെ
എന്നല്പവിശ്വാസം നിലവിളിച്ചു

കല്ലും മുള്ളുമില്ലാതെ വിശാലമാം
പാതകൾ ഞാനേറേ ആഗ്രഹിച്ചു
ലോകസുഖത്തിന്റെ വേദവാക്യങ്ങളു-
മായൊരു സാത്താനെൻ മുന്നിൽ വന്നു.
കുന്തത്താൽ കുത്തിത്തുറന്നൊരു പാർശ്വത്തിൽ
ചാരിയിരുന്നു ഞാൻ അതുശ്രവിച്ചു.

കല്ലുകൾ അപ്പമാകും വഴി തേടി ദേവാലയത്തിന്റെ ഗോപുരത്തിൽ
ലോകപ്രതാപങ്ങൾ കണ്ടു ഭ്രമിച്ചു
ലോഭമോഹങ്ങൾ തൻ കൊടുമുടിയിൽ
അപ്പോഴും കാണുന്നതില്ല ഞാൻ വീഴാതെ
കാക്കുന്ന കൈകളിൽ ആണിപ്പഴുതുകൾ